logo created by Luciano Pommella
presenteert
Boy, it's been a while since we've been on this page, haha !
But there is very good reason to visit it now: André Marques has send some character designs and sketches for The Truffel. André is the 2D man from Braga - Portugal for this short animation film, which will shwo a different take on Creation. 3D man Bernard Parsons (a Maya Wizzard in Montreal - Canada) and us here in Amsterdam simply adore what André has done. Surely these designs will lift the project into its next phase. Enjoy !
'N PENDULE VOOR EEN PRELUDE (Werktitel)
Hoe komen projecten tot ontkieming; wat is het voortraject...
Bepaalde plekken van Europa zijn al meerdere malen voor filmverhalen voor het geestesoog gepasseerd, maar na een machtig mooi karwei met Onno Perdijk viel plots alles op zijn plaats.
Met de door hemzelf gebouwde Perdijk-Pendule deden we een commercial waar de vonken qua camerabewegingen vanaf spatten.
Figuurlijk gesproken dan wel...
De bewegingen van deze commercial komen voor het overgrote gedeelte van de set, en NIET vanuit de almachtige computers der nabewerking.
En toen 'zag' ik het.
Als ik nou met de techneuten Onno & Mick & Mikkel (zie PORTRETTEN) en de nodige ó zo noodzakelijke ondersteuning langs mooie plekjes van Amsterdam en de Noordelijke Bourgogne zou kunnen gaan om de muzikanten Anders & Hans op celluloid vast te leggen, met als rode draad schaken en wijn en moderne klassieke muziek...
Afijn, script en dossier zijn geheel en al af, maar nog even onder embargo, want we zoeken nog naar een componist die een 10 minuten durende sonate voor cello & trompet zou willen schrijven.
Oh ja, we pogen hoog te reiken !!
October 2008, ná de wijnoogst en mét de schitterendste herfstkleuren in wijngaard en omgeving, zullen we moeten gaan draaien.
We zullen eenieder op de hoogte houden met de voortgang van dit bijzondere, en straks zeker ook bijzonder mooie project !
ONTKIEMING VAN IDEETJES
Hoewel er nog de nodige projecten voltooid moeten worden, rommelt het natuurlijk altijd door in het hoofd.
Dus al ligt de prioriteit elders, toch gaan de gedachten vaak uit naar twee nieuwe scenario's:
Het eerste is een geheel fictief verhaal rond de bestaande situatie van de anonieme kunstenaar die op eigen houtje beeldhouwwerken in Amsterdam plaatst. Het beroemde Zagertje op een boomtak in het Leidse Bosje en de Blauwe Man Met Vioolkist zijn de bekendste exponenten van deze dadendrang.
Er is weinig bekend van deze persoon, behalve dat hij of zij per sé anoniem wenst te blijven.
Maar hier kunnen we nou juist Amsterdam op zijn mooist tonen ! Sprookjesachtig !
Dat in tegenstelling tot de thriller 'Money For Nothing' (scenario voltooid; we speuren naar een producent voor de verfilming !), waar juist 'alles' van de grote stad wordt getoond.
Het idee laat me niet los. Wat als we nu de bekende feiten -de beelden, de twee à drie summiere biografische feiten die bekend zijn van de kunstenaar- nemen en daar omheen een geheel gefingeerd film-verhaal maken !
Ik moet bekennen: de eerste scène staat al geheel op papier...
In de hoofdrollen zie ik zo maar pardoes Hilde van Mieghem voor me als de kunstenaar, en Sanne Wallis De Vries als de tv-journaliste die het gegeven met haar cameraman en geluidsman onderzoekt...
Maar dat zijn dromen, natuurlijk.
Al zie ik deze AM*DAMSE 1001 NACHT(EN) steeds helderder voor me. Ook als ik wakker ben...
Het tweede idee dat ik graag zou willen gaan uitwerken, als er een beetje tijd voor was, is een biografische schets naar het werk van een dichter.
Jan Kostwinder heb ik ooit de hand geschud en even gesproken, en daarna ben ik hem geheel uit het oog verloren.
De uitgave van zijn Verzamelde Gedichten en het lezen van zijn proza hebben mij het hoofd op hol gebracht.
Wat een fenomenaal dichter was Jan toch !
En wat een opmerkelijk leven heeft hij geleid, of ondergaan.
Nick Goso, de duizendpoot van de post-productie van 'Mixed Bag, or What's In A Dream' noemde deze kortfilm een "piccolo poesia perfetta", wat duidelijk een 'P' teveel is.
Maar het zet je wel aan het denken. Een poëtische vertelling op film hoeft helemaal niet per definitie hermetisch en ontoegankelijk te zijn...
Waarom niet een film gemaakt door middel van het tonen van de nodige gedichten van Kostwinder, met als cement de sfeer en taferelen uit zijn proza werk ?
Dat project, ik noem het voorlopig SPEUREND ONTSPOORD, zou géén biografie zijn, want zelfs als een geschrift autobiografisch is, blijft het in hoge mate fictie.
Afijn, er is genoeg te doen de komende jaren !
tekening van de hand van Nico Den Dulk©